حقیقت آن است که هرگاه پاسخ منفی ما به دعوت شیطان برای تبعیت از او محکم تر و جدی تر می شود، وسوسه های شیطان بیش تر و کنترل آن ها سخت می شود، کاملا صحیح است که هر کس مراقبه اش بالا رفت فشار نفس بیستر می شود . طبق آیات قرآن، شیطان دشمن قسم خورده انسان است. نباید انتظار داشته باشیم به همین راحتی دست از سر ما بردارد.
مهم‌ترین راه‌ِ در امان ماندن از چنین دشمنی، شناختن او است. شیطان، موجودی است که ما را می‌بیند و ما او را نمی‌بینیم. کار او فقط وسوسه کردن و زینت دادن به گناهان‌است.
برای درامان ماندن از او باید به کسی پناه ببریم که شیطان را می‌بیند; ولی شیطان او را نمی‌بیند که خداوند قاهر بیناست. قرآن می‌فرماید: "وَإِمَّا یَنزَغَنَّکَ مِن‌َ الشَّیْطَـَن‌ِ نَزْغ‌ٌ فَاسْتَعِذْ بِاللَّه‌ِ إِنَّه‌ُو سَمِیع‌ٌ عَلِیم(1) اگر از شیطان وسوسه‌ای به تو رسد، به خدا پناه بر. زیرا او شنوای داناست.
خداوند می‌فرماید: پناه ببر، نه اینکه بگو پناه می‌برم. مثل اینکه وقتی آژیر خطر می‌زنند فوراً باید به پناهگاه رفت . اگر با زبان بگوید خدایا به تو پناه می‌برم،ولی عملاً کاری انجام ندهد ، فایده‌ای ندارد. چطور وقتی شیپور خطر را به صدا درمی‌آورند ،انسان می‌لرزد و مضطرب می‌شود، وقتی شیطان وسوسه می‌کند ،نیز انسان باید بترسد و به پناهگاه برود. شیطان اول وسوسه می‌کند. بعد به دام می‌اندازد. بعد سواری می‌گیرد .
بهترین راه برای محفوظ ماندن این است که از مرحله اول به خداوند پناه ببریم‌و سپس از قدم نهادن در راهی که او مقابل ما نهاده خودداری نماییم . خداوند می‌فرماید: "...وَلاَ تَتَّبِعُواْ خُطُوَ َت‌ِ الشَّیْطَـَن‌ِ إِنَّه‌ُ لَکُم‌ْ عَدُوُّ مُّبِین(2)... از پی گام‌های شیطان نروید که برای شما دشمن آشکار است".
برای رویارویی با وسوسه‌های شیطانی، ابتدا باید دشمن و راه‌های نفوذ او را شناخت و او را مهار کرد. سپس وی را به عقب راند و در گام‌های نهایی او را به اسارت کشید.
پی نوشت ها :
1. اعراف(7)آیه200.
2. انعام(6)آیه142.
